Zapraszamy do przeczytania artykułu:

ARTYKUŁY

Pasywność potwierdzona certyfikatem

 

Dla inwestora certyfikat PHI to przede wszystkim gwarancja, że dom został zaprojektowany i wykonany zgodnie z założeniami budownictwa pasywnego. Taki dom powinien charakteryzować się bardzo niskim zapotrzebowaniem na energię i jednocześnie przez cały rok zapewniać mieszkańcom wysoki komfort cieplny i odpowiednią jakość powietrza wewnątrz pomieszczeń.

W Polsce certyfikowanych domów pasywnych jest zaledwie kilka. Jako pierwszy w kraju certyfikat ten otrzymał dom w Smolcu koło Wrocławia, wybudowany w 2007 r. przez biuro projektowe Lipińscy Domy. We wrześniu tego roku certyfikat PHI otrzymał także dom pasywny wybudowany w Tychowie (woj. zachodniopomorskie) przez firmę Procyon.

Jednak idea budownictwa pasywnego, a co za tym idzie certyfikacja PHI, nie ogranicza się tylko do obiektów mieszkalnych. Także biurowce, fabryki, hale sportowe, szkoły i inne tego obiekty mogą spełniać wymagania stawiane budownictwu pasywnemu. W Polsce taki certyfikat posiada wybudowana w 2011 r. w Słomnikach (woj. małopolskie) pasywna hala sportowa.

Otrzymanie certyfikatu PHI jest także możliwe w przypadku starszych budynków, które zostaną poddane odpowiedniej modernizacji. Choć zadanie to nie jest łatwe, w krajach, gdzie idea budownictwa pasywnego jest już dość popularna (takich jak Niemcy, Austria, Francja czy Wielka Brytania), tego typu projekty są już realizowane. Do standardu pasywnego został zmodernizowany np. budynek mieszkalny z lat 50. położony w francuskiej miejscowości Raon-l'Étape czy XIX-wieczny dom szeregowy znajdujący się w centrum Londynu.

Poza Instytutem Budownictwa Pasywnego w Darmstadt certyfikacją budynków w poszczególnych krajach zajmują się jednostki akredytowane przez PHI. W Polsce jedyną taką instytucją jest Polski Instytutu Budownictwa Pasywnego i Energii Odnawialnej im. Güntera Schlagowskiego (PIBPiEO).

Kryteria certyfikacji

Procedura przyznawania certyfikatów budynkom pasywnym opiera się na kryteriach opracowanych przez PHI (aktualne wymagania dostępne są m.in. za pośrednictwem strony www.passiv.de ).

Wśród wymagań, jakie muszą spełnić certyfikowane budynki pasywne, możemy wyróżnić trzy podstawowe:

1. Roczny wskaźnik zapotrzebowania na energię do ogrzewania max. 15 kWh/m2/rok lub zamiennie moc grzewcza max. 10 W/m2

 

2. Roczny wskaźnik zapotrzebowania na energię pierwotną max. 120 kWh/m2/rok na zaspokojenie wszystkich potrzeb energetycznych domu (tj. ogrzewanie, przygotowanie ciepłej wody, wentylację, pracę urządzeń elektrycznych)

3. Szczelność budynku max. n501 = 0,6 1/h.

Proces certyfikacji

Procedura certyfikowania budynków według standardów PHI rozpoczyna się jeszcze przed przystąpieniem do prac budowlanych i zasadniczo przebiega w kilku etapach. Podstawowym krokiem w kierunku uzyskania certyfikatu jest weryfikacja projektu architektonicznego. W oparciu o dokumentację dostarczoną przez inwestora jednostka upoważniona do przeprowadzania certyfikacji domów pasywnych (w Polsce wspomniany już PIBPiEO) sprawdza kompletność dokumentów i poprawność wykonanych obliczeń. Na tym etapie możliwe jest jeszcze dostosowanie projektu do wymagań stawianych budownictwu pasywnemu. Jeśli projekt jest już zgodny z normami PHI, inwestor może przystąpić do budowy domu.

Kolejny etap certyfikacji związany jest z przeprowadzeniem testów szczelności, wykonywanych zgodnie z normą PN-EN 13829. Pierwszą próbę szczelności wykonuje się w stanie surowym zamkniętym (na tym etapie w budynku wstawione są już okna i drzwi, wykonane jest ocieplenie oraz tynki wewnętrzne). Drugą próbę szczelności przeprowadza się się już po zakończeniu prac wykończeniowych. Testy szczelności wykonuje PIBPiEO lub inny podmiot niepowiązany w żaden sposób z inwestorem i wykonawcą.

Uzyskanie potwierdzenia spełniania przez budynek norm szczelności wyznaczonych dla domów pasywnych umożliwia przejście do finalnego etapu certyfikacji, w którym pełna dokumentacja projektowa jest ponownie weryfikowana. Na tym etapie inwestor zobowiązany jest dostarczyć instytucji certyfikującej m.in. projekt budowlany i schematy instalacji, wyniki testów szczelności oraz dokumentację przeprowadzonych prac budowlanych. Po pozytywnej weryfikacji wystawiony zostaje certyfikat, który potwierdza zgodność inwestycji z wymogami stawianymi budownictwu pasywnemu.

Certyfikacja komponentów

Wybudowanie domu w standardzie budynku pasywnego wymaga zastosowania wysokiej jakości komponentów, takich jak szczelne okna i drzwi, odpowiednie materiały izolacyjne czy wysokosprawny system wentylacji. Aby ułatwić inwestorom porównywanie parametrów poszczególnych produktów, Instytut Budownictwa Pasywnego w Darmstadt prowadzi także certyfikację komponentów. Takie świadectwa jakości wydawane dla poszczególnych komponentów mają być gwarantem, że dany materiał budowlany czy produkt bez obaw może zostać użyty przy budowie domu pasywnego.

Więcej informacji na temat certyfikacji budynków pasywnych można znaleźć na stronie Polskiego Instytutu Budownictwa Pasywnego i Energii Odnawialnej (www.pibp.pl ) lub bezpośrednio na stronie Instytutu Budownictwa Pasywnego w Darmstadt (www.passiv.de ).

 

Przypisy:

1. Współczynnik n50 określa, ile razy w ciągu godziny może nastąpić wymiana powietrza wypełniającego budynek przy różnicy ciśnień wynoszącej 50 Pa.

 

 

ChronmyKlimat.pl

Energooszczędne 4 kąty

PARTNERZY