Zapraszamy do przeczytania artykułu:

9.1. Wymagania dotyczące instalacji wentylacyjnych w budynkach NF40 i NF15

 

Efektywność instalacji wentylacji ma kluczowe znaczenie dla jakości powietrza wewnętrznego i ilości zużywanej energii. W budynkach bez tradycyjnej instalacji c.o. tylko instalacja wentylacyjna ma bezpośredni wpływ na wielkość uzyskanego wskaźnika rocznego jednostkowego zapotrzebowania na energię użytkową do celów ogrzewania i wentylacji EUco. W celu ograniczenia zużycia energii na podgrzanie powietrza nawiewanego w budynkach stosuje się systemy wentylacji mechanicznej nawiewno-wywiewnej z odzyskiem ciepła. Efektywność energetyczna instalacji zależy w największym stopniu od sprawności odzysku ciepła z powietrza wywiewanego i ilości energii elektrycznej zużywanej przez centralę. Podane wymagania w tym zakresie są wysokie, ale gwarantują, że uzyskane oszczędności w zużyciu energii do ogrzewania będą większe niż koszty pracy centrali wentylacyjnej. Wymagana sprawność odzysku ciepła powinna być uzyskana przez centralę dla zrównoważonych strumieni powietrza nawiewanego i usuwanego, przynajmniej w jednym z zakresów pomiarowych zgodnie z normą PN-EN 308 „Wymienniki ciepła. Procedury badawcze wyznaczania wydajności urządzeń do odzyskiwania ciepła w układzie powietrze-powietrze i powietrze-gazy spalinowe.” Straty ciepła w systemie wentylacji mogą być spowodowane brakiem izolacji na kanałach wentylacyjnych. Podane w wymaganiach grubości izolacji są duże i dotyczą kanałów zimnych biegnących w części ogrzewanej lub ciepłych biegnących w części nieogrzewanej, np. kanał doprowadzający powietrze zewnętrzne do centrali i kanał usuwający powietrze na zewnątrz za centralą zlokalizowane w części ogrzewanej. Wymagane grubości warstwy izolacji muszą być uwzględnione na etapie projektowania wysokości kondygnacji i wielkości szachów wentylacyjnych.
Ograniczenie dotyczące zużycia energii elektrycznej podano w postaci „Maksymalnej wartości współczynnika poboru mocy elektrycznej, W/(m3/h)” i „Maksymalnej wartości współczynnika nakładu energii elektrycznej, Wh/m3”. Pierwsza z wartości odnosi się do maksymalnej dopuszczalnej mocy wentylatorów  zainstalowanych  w  układzie  wentylacji z odzyskiem ciepła, druga z wartości odnosi się do maksymalnego zużycia energii na „przepompownie” w układzie jednostki objętości powietrza. Różnica pomiędzy wielkościami jest subtelna i na pozór mało znacząca, jakkolwiek ma zwrócić uwagę projektantów na konieczność zachowania dbałości przy doborze wielkości urządzeń. Druga z wielkości ma za zadanie zwrócić uwagę na uważny dobór wielkości i  rodzajów  kanałów  oraz  elementów  składających się na system rozprowadzenia powietrza w budynku w celu minimalizacji/optymalizacji oporów przepływu powietrza i związanego z tym wydatku energetycznego. Podane wymagania dotyczą również minimalnej klasy sprawności napędów elektrycznych. Sprawność silników na potrzeby porównania z wymaganiami  IE  powinna  być  wyznaczana  zgodnie z normą IEC 60034-2-1 „Rotating electrical machines – Part 2-1: Standard methods for determining losses and efficiency from tests (excluding for traction vehicles)” z 2007 roku.

Tabela 9.1 Wymagania obligatoryjne dla instalacji wentylacji w budynkach NF15 i NF40

Zastosowana w budynkach energooszczędnych centrala wentylacyjna  powinna  być wyposażona w układ automatyki regulacyjnej umożliwiający do-
stosowanie wydajności wentylacji do aktualnych potrzeb. Sterowanie centralą realizowane jest przy pomocy panelu znajdującego się w strefie mieszkalnej.
W przypadku budynków NF40 dopuszczone są pewne odstępstwa od podanych wymagań. Zgodnie z podaną informacją dopuszcza się w przypadku budynku NF 40 zastosowanie w zakresie wentylacji rozwiązań równoważnych do referencyjnego z wentylacją mechaniczną nawiewno – wywiewną z odzyskiem ciepła (zgodnie z wymaganiami określonymi w tabeli 9.1), o ile dla rozwiązań tych łączne zapotrzebowanie energii na potrzeby podgrzania powietrza wentylacyjnego i energii elektrycznej na napędy urządzeń pomocniczych (wentylatory, grzałki, automatyka itp.) będzie nie większe niż w rozwiązaniu referencyjnym, czyli dla wentylacji mechanicznej nawiewno – wywiewnej z odzyskiem ciepła.

Rysunek 9.2 Schemat rekuperatora z wymiennikiem przeciwprądowym

W  referencyjnym  harmonogramie  użytkowania nie można zakładać zmniejszenia poniżej 65% obliczeniowego strumienia powietrza wentylacyjnego zgodnie z obowiązującymi przepisami. Zapis ten otwiera drogę rozwiązaniom, w których oszczędności w zużyciu energii uzyskuje się głównie dzięki okresowemu zmniejszeniu intensywności systemu wentylacji. Zastosowanie takiego rozwiązania nie zwalnia jednak z konieczności osiągnięcia wskaźnika EUco ≤ 40 kWh/(m2rok). Dodatkowe zalecenia dotyczące instalacji wentylacji podano w podręczniku dobrych praktyk. Znajdziemy tam zalecenia stosowania tłumików w celu ochrony przed hałasem, kanałów sztywnych i inne. Po zakończeniu prac nad system wentylacji     mechanicznej     nawiewno-wywiewnej z odzyskiem ciepła, wykonawca sporządza protokół wyregulowania instalacji. Celem spisania protokołu jest potwierdzenie uzyskania projektowanych strumieni powietrza wentylacyjnego.

Czy wiesz, że?
Jeśli jesteś alergikiem, montując w kanałach wentylacyjnych specjalne filtry, możesz zatrzymać zanieczyszczenia dostające się do budynku.

 

PARTNERZY